Terug naar de Vierde Klasse

Normaal gesproken zou een vierde plek van onderen voldoende zijn voor directe handhaving en vervolgens ook een gewonnen nacompetitieduel met een Vierde Klasser. Waarbij tevens de aantekening dat overwinningen op Con Zelo in plaats van gelijke spelen en een tweede zege op Hugo Boys in de reguliere competitie, ervoor hadden gezorgd dat we niet in deze situatie waren beland. Nu was er ook nog een overwinning nodig op een Derde Klasser om te overleven. En dan moet je toevallig niet over een zwaar gehandicapt elftal beschikken. 

Trainer Martin de Groot, die voor het eerst in zijn loopbaan degradeerde, bleef er zondag rustig onder. Hij besefte wat de oorzaak is, heeft in het hele seizoen zelden zijn strategie kunnen uitproberen en probeerde ook aan een mentaliteitsverandering te werken die tijd kost. In de Vierde Klasse wil hij aan een nieuw team gaan bouwen, als was hem zondag nog niet duidelijk met wie. In elk geval moet De Rijp zich gelukkig prijzen dat een trainer van dit niveau aan de club verbonden blijft en zijn missie na zoveel tegenslag niet opgeeft. Ter illustratie: teammanager Martin Effting rekende vorig week voor dat hij dit seizoen tijdens wedstrijden van het eerste elftal vijf keer (!) 112 heeft moeten bellen voor een ambulance. Gekker kan het niet worden. 

De wedstrijd tegen RCZ was een ongelijke strijd. De Rijp viel aan, was in het eerste en laatste kwartier de bovenliggende partij, maar ging ten onder aan de sluwe ervaren spelers van het elftal uit Zaandam. Beste man aan de kant van de Walvisvaarders was met afstand doelman Leon Commandeur. In de eerste helft behoedde hij De Rijp voor een grote achterstand met onwaarschijnlijke reflexen. Hij verving de geblesseerde Jos Timmer en De Rijp mocht blij zijn over zo’n goede tweede keeper te beschikken. Leon zal volgend seizoen ongetwijfeld weer solliciteren naar de nummer 1-positie. 

Pas vier minuten voor rust moest hij na balverlies op het middenveld buigen voor een fraaie boogbal in de hoek van Lex de Krijger waarbij geen druk op de bal was. We kregen nog een bal op de lat, maar aan de andere kant had Nick Visser kunnen scoren (met een kopbal) en was ook Mike Poel dichtbij een doelpunt. Na rust drong De Rijp wel aan, het oogde echter machteloos. Robbert Waal zag een afstandsschot op de paal belanden. In de 59ste minuut sloeg RCZ opnieuw toe. Spits Onur Sariçam werd gelanceerd uit een vrije trap en kon redelijk ongehinderd inschieten. Nick kreeg nog een kopkans, maar daarmee was alles wel gezegd. 

Na afloop bekende een speler weinig zin te hebben in het matige niveau van de Vierde Klasse. Uiteraard in de teleurstelling van deze nederlaag. Doordat De Rijp altijd afhankelijk blijft van talent in het dorp, lijkt de ploeg op FC Volendam. Te groot voor het servet, te klein voor het tafellaken. Wellicht dat we ook maar eens aan het bouwen van een Heen en Weer moeten denken. We hebben ermee te dealen. Maar als we volgend seizoen aan het kampioenschap kunnen ruiken, moet dat een enorme stimulans betekenen om weer de schouders eronder te zetten. 

Erik Oudshoorn.