Afsluiting competitie met weer een nederlaag

De Rijp was vorige week al verwezen naar de nacompetitie. En dan zijn er wél twee overwinningen nodig voor handhaving in de Derde Klasse. Ons vlaggenschip stroomt de tweede ronde in tegen de winnaar van het duel Alkmaarsche Boys-Dirkshorn. Winnen de Alkmaarders dan spelen zij op 11 juni op eigen terrein tegen De Rijp. Als Dirkshorn zegeviert dan komt deze ploeg die dag bij ons op bezoek. Daarna volgt bij winst een week later nog een finale op neutraal terrein tegen mogelijk een Derdeklasser. 

Voormalig SV De Rijp-trainer Peter van der Zwaan zag met lede ogen dat zijn oude ploeg er weinig van bakte tegen Hugo Boys. De Purmerender was op ons sportpark aanwezig om de uitslag door te geven aan zijn nieuwe club, Ilpendam. Dat kon directe degradatie ontlopen als SV De Rijp zijn tegenstander zou verslaan. Het tegendeel gebeurde derhalve en Ilpendam liet zelf twee punten liggen tegen het al gedegradeerde Con Zelo (1-1). Van der Zwaan is volgend seizoen dus trainer van een Vierde Klasser en weet dat hij moet gaan bouwen. 

De conclusie dat SV De Rijp niet aan zijn sportieve plicht voldeed, kon niet worden getrokken. Er zat gewoon heel veel zand in de machine. Waarbij de aantekening dat clubtopscorer Nick Visser op scherp stond en veiligheidshalve aan de kant bleef. In de eerste helft vormde de opbouw een groot probleem. Te vaak vloog de lange bal naar de voorste linie, hetgeen meestal dankbaar werd opgevangen door de goede defensie van Hugo Boys. Het waren vooral de sterkhouders die het lieten afweten. Valentijn Jonk speelde ongelukkig met zijn lange passes, Tim Deitmers was onzichtbaar, Ricardo Stam machteloos, Thom Rijser kon z’n draai niet vinden en Piet Blokdijk zoekende. Pas in de 45ste minuut viel de eerste kans te noteren. Maar een kwartier ervoor had Ricardo wegens praten tegen de arbiter een vrije trap tegen gekregen waaruit wat gelukkig via de binnenkant paal de 0-1 ontstond. 

In de tweede helft ging De Rijp slimmer voetballen. Vaker werd onder aanvoering van Thom de combinatie over de grond gezocht. Hugo Boys wankelde, had geluk en mocht zijn doelman Kevin Vanblarcum dankbaar zijn. Vooral toen Rick Waal ineens voor hem opdook in het strafschopgebied en twee keer de bal tegen hem op schoot. Datzelfde deed invaller Brian Rijnbout in de tachtigste minuut. En als je zelf niet scoort…dan doet de tegenstander dat wel. Kort voor tijd kwam Hugo Boys op 0-2 nadat de ploeg van verslaggever Ron Weinbrecher al een keer voor een leeg doel een niet te missen kans had gehad. 

Voor De Groot was het misschien weer een frustrerende, maar wel een leerzame middag. De gelouterde coach heeft liefst drie weken de tijd om de vastgelopen machine op gang te krijgen. Zonder (serieuze) wedstrijden moet hij een team formeren dat de strijd wil én kan aangaan in de nacompetitie. Met alle zware blessures zal het sowieso een gehandicapte ploeg worden. Het terras leek zondag net een oorlogshospitaal met spelers op krukken en in een rolstoel. 

Er zijn wel wat alternatieven bijgekomen. De van een langdurige blessure teruggekeerde Robbert Waal kreeg tegen Hugo Boys een basisplaats. De sierlijke middenvelder mist duidelijk nog wedstrijdritme, leed veel balverlies. Jip de Graaf deed het op de vleugel niet onverdienstelijk, maar het rendement is toch heel matig. En verder is het de vraag hoe Ricardo Stam het best benut kan worden. Dat geldt eigenlijk ook voor Piet Blokdijk. Hij speelde tegen Hugo Boys dit keer niet centraal, maar rechtsback. Misschien is het toch het meest logisch om uit te gaan van eigen kracht. En dan maar hopen dat de vorm op de trainingen terugkeert. De voorspelling van De Groot is bemoedigend. ‘Het komt goed’, zegt hij vol overtuiging.

Erik Oudshoorn