Het was de laatste keer dat Zeevogels en ons vlaggenschip elkaar ontmoetten. Vanaf volgend seizoen gaan de drie clubs uit Egmond als een vereniging verder. Zeevogels, Egmondia en Sint Adelbert hebben echter nog geen idee op welk sportpark dat zal zijn. Daarover moet de gemeente nog een plasje doen. Dat er volgend seizoen een nóg sterker team op de been wordt gebracht, staat wel vast. Er komen immers ook versterkingen van buitenaf. En het zou zomaar kunnen dat deze ploeg dan in de Tweede Klasse speelt. Op de ranglijst van de Derde Klasse hebben de Vogels weliswaar momenteel zes punten achterstand op koploper Meervogels, er is ook nog zoiets als een derde periode en een nacompetitie.
Daarover hoeft SV De Rijp zich geen illusies te maken. Na de 0-3 zege in Bergen proostte De Groot met zijn spelers in de kleedkamer nog op een periodetitel. Twee weken later kan die stille hoop naar het land der fabelen worden verwezen. De Rijp moet knokken om lijfsbehoud en lijkt vooral in Hollandia T een vervelende concurrent te hebben in de strijd om de nacompetitie te ontlopen. Wat dat betreft wordt de clash op 16 april aan de Jan Ploegerlaan tegen de ploeg uit Tuitjenhorn van levensbelang. Op papier heeft De Rijp een iets gunstiger programma omdat het ook nog Hugo Boys ontvangt.
Er staat tegenover dat de zwaar geblesseerde basisspelers, te weten Matthijs Mars, Milko Laan en Patrick Brouwer, dit seizoen niet meer in actie zullen komen. De Groot moet dus roeien met de riemen die hij heeft en blijft desondanks aan zijn principes vasthouden. Dat betekent een speelwijze met drie spitsen, terwijl hij ook tegen Zeevogels eigenlijk geen echte vleugelaanvallers kon opstellen. Pas in de tweede helft kwam de van een blessure teruggekeerde rechtsbuiten Jip de Graaf in het team. Overigens ontbrak ook Thom Rijser vanwege verplichtingen voor zijn werk en hierdoor moest ons vlaggenschip wel erg aan kwaliteit inboeten. Daar waar Zeevogels een paar geweldige talenten op de as heeft lopen waardoor het altijd een goede opbouw kan verzorgen. Het grote verschil met De Rijp.
Toch kon het elftal van De Groot in de eerste twintig minuten domineren. Twee levensgrote kansen hadden doelpunten moeten opleveren. Nick Visser schoot na een voorzet van Valentijn Jonk in het vijfmetergebied over het doel, wat een kunst op zich was. En Valentijn zelf kopte een meter van de goal in het zijnet. Het stond toen trouwens al 0-1 door een treffer van Finn Schaller en laks optreden in de verdediging. De Rijp kwam toch langszij toen iedereen behalve Nick voor het doel miste bij een indraaiende vrije trap van Tim Deitmers. Maar nog voor rust bracht Zeevogels de 1-2 op het scorebord. Wesley Hof kopte frank en vrij een corner binnen.
In de tweede helft ging de Rijp op jacht naar de gelijkmaker, maar dat leverde nauwelijks kansen op. Een blooper van Jos Timmer bezorgde Zeevogels een derde treffer toen de doelman tegen Jordin Koel op schoot. Dat was zuur want Jos keepte weer een prima wedstrijd. Met name in de eerste helft plukte hij een paar keer een bal voor de voeten van een tegenstander weg in een-tegen-een-duels en voorkwam daarmee meer tegenstreffers.
Mede door het afgeslankte team kon De Rijp het publiek niet veel bieden. Jammer, want het terras was voor het eerst dit jaar bomvol met toeschouwers die met een alcoholische versnapering in de hand het schrale voorjaarszonnetje begroetten. Zondag wacht de roodwitten weer een zware opgave: FC Purmerend. Een uitduel dat niet te ver weg is om het elftal op vreemde grond aan te moedigen.
Erik Oudshoorn.
