Na 87 minuten stormen en op een verdiende 1-0 voorsprong komen, maar twee minuten later de overwinning weer weggeven. Die anticlimax zorgde voor mineur bij SV De Rijp in het duel met hekkensluiter Con Zelo. De ploeg uit Waarland vergaarde dit seizoen pas drie punten, waarvan twee tegen de Walvisvaarders. Con Zelo, dat een groot aantal basisspelers miste, vierde het gelijkspel dan ook als een overwinning.
Vooraf had trainer Martin de Groot zijn tactiek afgestemd op de counterploeg. Met een 3-4-3 formatie was het de bedoeling snel tot scoren te komen. Die kant leek het ook wel op te gaan. In de eerste vijf minuten raakte SV De Rijp de lat (vrije trap Piet Blokdijk) en de paal (voorzet Milko Laan, inzet Tim Deitmers). Nick Visser had daarna ook nog een paar kansen om de score te openen, onder andere na een goede actie van Milko, maar Con Zelo redde telkens het vege lijf. De rode lantaarndrager van de Derde Klasse B had zich verschanst in een vesting rondom het doel. Vaak wel met zes verdedigers en daarachter op zo’n tien meter een onvervalste ausputzer.
SV De Rijp had niet het gogme de muur te slechten. De voorzetten van de flanken kwamen zelden bij een medespeler terecht. Al durfde Milko wel steeds een actie te ondernemen. Het enige gevaar van de zijkanten kwam dan ook van hem. Aan de andere zijde was De Groot teleurgesteld in Arnout van Oers, die het veld te weinig breed hield en dan ook in de tweede helft plaats moest maken voor Mike Poel. Op de as zorgde Nick voor onvoldoende oorlog bij de ausputzer en ging de van een blessure herstelde Thom Rijser te vaak de bal ophalen in de middencirkel waardoor de centrumspits zelden goed in stelling werd gebracht.
Zo kon Con Zelo zich met vallen en opstaan staande houden. Sterker nog, het raakte na rust twee keer de paal en had zelfs de beste kansen om op voorsprong te komen bij de venijnig uitgevoerde counters. Er leek een einde aan te komen toen een fraai indraaiende voorzet van Milko even mooi werd ingekopt door Nick. Mede op instigatie van de grensrechter oordeelde de goed leidende arbiter Appel onmiddellijk dat de spits in buitenspelpositie stond. ‘Maar er stonden nog twee spelers voor me’, zei Nick achteraf balend. Velen waren het met hem eens. Ook de grensrechter van Con Zelo zou hebben toegegeven dat hij voor de zekerheid maar vlagde. Het veranderde niets aan de situatie. De Groot wilde er geen halszaak van maken omdat hij vond dat zijn team genoeg kansen had gehad om de drie punten veilig te stellen.
Want in de slotfase was het dus wel raak. Vervolgens vergat De Rijp de wedstrijd op slot te gooien. Aanvallend ingesteld als de roodwitten momenteel zijn, wilden ze ook nog 2-0 maken. Toen de snelle Senna Houtenbos, die van dichtbij al op de paal had geschoten, even werd vrijgelaten was dat direct fataal. De kans om bovenin mee te draaien om de tweede periode kwam daarmee op een laag pitje te staan.
Waren er dan verder geen lichtpuntjes? Brian Rijnbout maakte als linksback voor de geblesseerde Matthijs Mars bij zijn competitiedebuut een prima indruk. Goed, bij de gelijkmaker ging hij een duel aan, maar kreeg hij geen rugdekking. Brian is opbouwend sterk, zeker in de kleine ruimten, en schuwt de duels niet. Een aanwinst voor het eerste elftal.
Voor De Groot was het gelijkspel een enorme tegenvaller. Dinsdag wisten zijn manschappen nog Tweedeklasser KFC te bedwingen (1-1). In deze wedstrijd constateerde hij dat veel spelers zijn instructies niet uitvoerden. Zonder dat er opzet in het spel was, overigens. Meer een kwestie van tactisch onvermogen, leek het. Zondag staat het duel met Alcmaria Victrix van de scheidende trainer Jos Karel op het programma. Zeker is dat de Rijpers dan meer ruimte krijgen om te demonstreren dat ze dit seizoen in de transitie naar aanvallend voetbal stappen hebben gemaakt.
Erik Oudshoorn
