De Groot wil een mentaliteitsverandering

Elke trainer zou dan in de tweede helft proberen de schade te beperken. Maar De Groot geeft niet gauw op en besloot, immer strijdlustig als hij is, brutaal de aanval te kiezen. Dat is nog altijd de beste verdediging, moet hij hebben gedacht. De Groot stuurde zijn manschappen met een 3-3-3-formatie het veld op en dat werkte. Zijn collega Dennis Tevreden durfde pas in de slotfase een extra aanvaller in te zetten. Belangrijker was dat De Rijp zijn vertrouwen herwon, met spel op de helft van de tegenstander op 2-4 kwam en pas in de laatste minuut een tegentreffer incasseerde. De Walvisvaarders waren zodoende in de tweede helft de morele winnaars.

Maar het eindresultaat bleef natuurlijk negatief. En daar baalde De Groot enorm van. Hij zag De Rijp in de eerste helft zijn tegenstander met fluwelen handschoenen aanpakken. “We zijn te lief”, bromde de gelouterde oefenmeester achteraf. “Ik moet van de verslaggever van het Noordhollands Dagblad horen dat ik de gemeenste en meest fanatieke Rijper ben. Dat klopt natuurlijk niet. Wij kunnen best goed voetballen, maar zijn veel te aardig voor de tegenstander én elkaar.”

De Groot had gehoopt dat hij met zijn staat van dienst SV De Rijp 1 naar een hoger plan zou kunnen brengen. Maar een te grote vrijblijvendheid zit hem vooralsnog in de weg. In een gesprek met de spelersgroep wil hij dat aan de orde stellen. “We zullen die avond niet trainen. We moeten ons afvragen wat we nu met z’n allen willen. Een veredelde speeltuinvereniging zijn of een voetbalclub die ambitie uitstraalt en hogerop wil? Ik vind dat er in alle geledingen van de club een mentaliteitsverandering moet plaatsvinden. Bij het nieuwe Technisch Hart, bij het bestuur en de spelersgroep.”

Even later verdween hij met tegenzin in een bruisend feest in de kantine dat was georganiseerd vanwege de derby. Daar was de stemming optimaal en van teleurstelling over de nederlaag weinig te merken. Misschien was het ook maar beter om met name de eerste helft zo snel mogelijk te vergeten. Voor rust was FC Purmerend veel feller in de duels en De Rijp kwam totaal niet in zijn spel. De voorstel linie bleek machteloos, het middenveld werd vaak door de tegenstander overgeslagen en in de defensie fungeerde Youri Nederlof als de grote plaaggeest van de bezoekers. De centrumspits kwam aanvankelijk goed weg met een gele kaart nadat hij doelman Leon Commandeur meedogenloos had getorpedeerd. Rood zou ongetwijfeld een paar tegendoelpunten hebben gescheeld.

Bij de eerste beste vrije trap voor het doel sloeg Nederlof toe. Leon had een bal half weggestompt buiten het zestienmetergebied, mocht van geluk spreken met slechts geel, maar moest even later toezien hoe de speler van Purmerend de door de Barbershop gesponsorde bal in de kruising krulde. Daarna kreeg Valentijn Jonk een grote kans op de gelijkmaker na een voorzet van Milko Laan. Zijn mislukte trap scheerde over het doel.

Rond de 26ste minuut ging De Rijp kopje onder. Twee goals in een minuut beslisten in feite de wedstrijd. De 0-3 ontstond na onnodig balverlies op het middenveld. De Rijp kon toch nog wat terugdoen nadat Mike Poel, centrumspits voor de geblesseerde Nick Visser, omver werd geduwd in het zestienmetergebied. Maar na de fatale overtreding van Menno krulde Nederlof de bal uit een vrije trap opnieuw in het net, nu in de andere hoek. Met een zuivere hattrick en een assist had hij zijn werk gedaan, maar ook mógen doen. In de tweede helft zou Nederlof met een blessure al snel naar de kant gaan. Mike tikte nog de 4-2 binnen, maar meer zat er niet in voor het ijverige tiental dat wel veerkracht had getoond. Met name Milko Laan en invaller Jip de Graaf demonstreerden een positieve instelling.

Zondag staat het uitduel met Hollandia T. op het programma. Een van de tegenstanders die SV De Rijp onder zich moet houden om uit de gevarenzone van nacompetitie en degradatie te blijven.

Erik Oudshoorn